พิศวาสรัก เกมซาตาน

พิศวาสรัก เกมซาตาน / ดีแลน

"เงินตั้งห้าร้อยล้านไม่ใช่ห้าร้อยบาท คิดว่าจะหายกันง่าย ๆ เพียงเพราะผู้หญิงไร้ศักดิ์ศรีคนหนึ่งยอมแต่งงานกับลูกชายเจ้าหนี้งั้นหรือ คิดว่าตัวเองมีค่าพอ ๆ กับเงินห้าร้อยล้านเลยหรือไง” 

-------------------------------------------

“กลับบ้านไปซะ ผู้หญิงหน้าด้าน!” เขาสะบัดมือออกอย่างรังเกียจ หน้าหล่อฉายแววสะใจอย่างชัดเจน

“คุณก็เห็นว่ามันดึกแล้ว จะใจดำไล่ฉันกลับกลางดึกแบบนี้เหรอคะ ผู้ชายอะไร ไร้ความเป็นสุภาพบุรุษที่สุด” ด้วยความที่ทั้งง่วงและอารมณ์เสียที่เขามาทำแบบนี้ จึงโกรธจนด่าว่าแบบลืมเกรงใจ

“ผมเคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าสำหรับคุณ ผมจะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ถ้ารับไม่ได้หรือทนไม่ไหว ก็อย่าริอ่านมาแต่งงานกับผม” เขาชี้หน้าเธอพร้อมมองด้วยสายตาดูถูกเกลียดชัง

“ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าคุณจะร้ายกาจจนฉันทนไม่ไหวหรือเปล่า”

“หน้าด้าน!” 

แนะนำตัวละคร

คเชนทร์ บริพัฒน์ตระกูล / พี่เชน

วรัทยา ภูวัติ / มะปราง

---------------------------------------

“คุณคเชนทร์ปล่อยนะ อย่ามาหาเรื่องฉันเลย ต่างคนต่างอยู่ ...ฉันทราบดีว่าอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร ไม่ต้องพูดย้ำหลายครั้งหรอกนะคะ ความจำฉันดีค่ะ”

“ถ้าทราบดี ทำไมถึงย้ายเสื้อผ้าออกไปจากห้องผม ...เรียกร้องความสนใจงั้นหรือ” 

“ทำไมฉันต้องเรียกร้องความสนใจจากคุณด้วยคะ ฉันแค่ไม่อยากนอนร่วมห้องกับคุณเท่านั้นเองค่ะ” วรัทยาสะบัดมือสุดแรงจนหลุด ชายหนุ่มย่างสามขุมเข้าหา 

“จะถอยทำไม กลัวผมเหรอ” 

“ฉันไม่ได้กลัว แค่ไม่อยากอยู่ใกล้คุณ” คำพูดที่ออกจากปากภรรยาในนาม ทำเอาคนเป็นสามีในนามเช่นเขา รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก 

...ไม่อยากอยู่ใกล้ใช่ไหม เขาจะทำในสิ่งที่เธอไม่ชอบนี่แหละ!

“ปล่อยฉันนะ ปล่อย...” หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อถูกเขาดึงตัวไปกอดแนบชิดจนแทบหายใจไม่ออก แต่จริง ๆ แล้วหัวใจกำลังเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ เพราะเขาเป็นชายในฝันที่เธอแอบรักมานาน

“อยู่ใกล้ผมแล้วเป็นยังไง รู้สึกดีใช่ไหม ...ผมรู้ว่าคุณกำลังหัวใจเต้นแรง แต่อย่าหวังเลยว่าจะได้ใกล้ชิดกับผมแบบนี้อีก เพราะสำหรับคุณ แค่ครั้งนี้ก็อยากกลั้นใจตายแล้ว” พูดจบก็ผลักเธอออกอย่างรังเกียจ พร้อมจ้องมองด้วยความเกลียดชัง เต็มไปด้วยคำว่าอคติ

หญิงสาวเซถลาจนเกือบล้ม ดีที่พยุงตัวได้ทัน มองเขาอย่างโกรธเคืองไม่ได้รู้สึกกลัวเลยสักนิด

“แล้วจะรออะไรคะ อยากกลั้นใจตายก็เอาเลยสิ กลั้นสิคะ! ...ถ้าจะขนาดนั้นแล้วมากอดฉันทำไม ต่อไปก็อยู่ห่างๆฉันเอาไว้สิ เพราะบางทีคุณอาจจะหัวใจวายตายเอาได้” เธอด่าด้วยความสะใจ เมื่อเขาแรงมาก็จะแรงกลับ อยากรู้เหมือนกันว่าคเชนทร์จะกล้าทำร้ายผู้หญิงที่เป็นเพศแม่หรือเปล่า

“มะปราง! ปากเก่งจังเลยนะ” เขาชี้หน้า ไม่คิดว่าเธอจะตอบกลับมาแบบนี้ วรัทยาเป็นผู้หญิงคนแรกที่พูดจาไม่น่ารักกับเขา แต่เมื่อคิดดู นั่นเป็นเพราะว่าเขาพูดจาไม่ดีกับเธอก่อนต่างหาก

“ค่ะ เก่งกว่านี้อีกค่ะ” ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างท้าทาย

“เก่งกว่านี้อีกใช่ไหม” 

----------------------------------------

“ลงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันสั่งให้คุณเอาที่นอนไปปูนอนมุมไหนก็ได้ ไม่ใช่ให้มาปูนอนบนเตียงของฉัน ...คุณคเชนทร์ ฉันรู้นะว่าคุณยังไม่หลับ!”

“โธ่ มะปรางอย่ามากลับคำพูดตอนนี้สิครับ คุณบอกเองว่าเลือกปูนอนได้ตามใจชอบ แล้วผมก็ชอบบนเตียงนอนของคุณที่สุดแล้วครับ” เขากลั้นเสียงหัวเราะไม่ให้หลุดออกมา แต่ยิ่งเห็นเธอทำหน้าโกรธก็ยิ่งอยากหัวเราะ จนสุดท้ายกลั้นไว้ไม่อยู่ ปล่อยเสียงหัวเราะดังลั่นห้อง

“กรี๊ด! คนบ้า! ฉันหมายถึงทุกที่ แต่ไม่ใช่บนเตียง”

“ทุกที่ก็คือ everywhere เพราะฉะนั้นมันก็คือ ตรงไหนก็ได้ ...อย่าเรื่องมากสิครับ หรือคุณกลัวว่าจะห้ามใจตัวเองไม่อยู่ถ้าต้องนอนใกล้ผม แต่ยังไงคุณก็มีสิทธิ์เต็มที่ในตัวผมอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นปู้ยี่ปู้ยำผมได้ตามใจชอบ” เขาหมายความไปในเชิงทะลึ่ง

“อี๋... ทุเรศ! ผู้ชายหน้าด้าน! กล้าพูดออกมาได้นะว่าให้ฉันปู้ยี่ปู้ยำคุณตามใจชอบ ตายซะเถอะอย่าอยู่เลย ผู้ชายลามกอย่างคุณนี่” ว่าแล้วก็พุ่งขึ้นไปบนเตียง นั่งคร่อมอยู่บนตัวเขาแล้วรัวกำปั้นใส่แบบไม่บันยะบันยัง

“โอ๊ย! โอ๊ยๆๆ” ชายหนุ่มอาศัยความชำนาญกว่ายึดข้อมือน้อยๆเอาไว้ได้ “ผมเจ็บนะครับมะปราง” พูดเสียงหวาน กะพริบตาปริบๆดูน่าสงสารแล้วหัวเราะคิกคักอย่างเป็นฝ่ายเหนือกว่า คราวนี้แหละเธอจะได้รู้เสียทีว่าอย่างไรเสีย ผู้หญิงย่อมสู้ผู้ชายไม่ได้ เขาอาศัยจังหวะที่เธอตกใจกดตัวเธอให้ล้มลงนอนแล้วพลิกตัวตามขึ้นไปคร่อมอยู่เหนือร่างบาง

“กรี๊ด! อย่าทำอะไรฉันนะ ปล่อยฉัน!” 

--------------------------------------------------

“แล้วไงคะ ก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน เพราะปกติฉันก็อ่านนิตยสารพวกนี้อยู่แล้ว” คนความลับแตกได้แต่แถไปเรื่อย แต่ทว่าไม่เนียนเลยสักนิด เพราะทั้งชั้นก็มีเพียงฉบับที่เขาขึ้นปกเท่านั้นไม่ได้ซื้อฉบับอื่นอีกเลย

“ไม่เนียนเลยนะครับมะปราง ผมเห็นมีแต่ฉบับนี้เท่านั้นแหละครับ ...ขอบคุณนะครับที่ชอบผม” เขากล่าวราวกับว่าดาราพูดขอบคุณแฟนคลับ ตั้งใจทำให้เธอหมั่นไส้โดยเฉพาะ

“นั่นมันเป็นอดีตไปแล้วล่ะค่ะ เพราะว่าตอนนี้ฉันเกลียดคุณ!” วรัทยากำลังเขินอายที่ความลับต้องมาถูกเปิดเผย คิดว่าเขาคงได้ใจที่รู้ว่าเธอแอบปลื้มแอบชื่นชอบเขามานาน แต่อย่าฝันไปเลยว่าเธอจะยอมให้เขาได้รู้สึกแบบนั้น

“เอามานี่!” มือบางรีบคว้าหนังสือมาถือไว้ แล้วฉีกทิ้งตั้งแต่หน้าปกและทุกหน้าที่มีรูปของเขา

----------พ่อแง่แม่งอนก็มีค่ะ----------

รูปแบบอีบุ๊คค่ะ

พิศวาสรัก เกมซาตาน ดีแลน www.mebmarket.com